Τουτη η πολη
τουτα τα επιλεγμενα χρονια

με τα μπλεγμενα τους συρματα
τα αρυθμα τους σηματα

με κουρασαν
εχουν μπλεχτει
στα μαλλια μου
σαν μικροσκοπικες ψειρες

που δυσκολα θ απαλλαχτω

στεκουν καμια φορα οταν στοιχιζονται
σαν βελη

μου δειχνουν εναν καποιο δρομο

δυσκολο να ξεχωρισεις

οταν τα μελη σου
με δυσκολια κινουνται

οταν ο αιθερας σου
σπαρταραει στην παλαμη

κι εσυ τον βλεπεις
και φοβασαι

τι αλλο να κανεις

σε ποια πλευρα του φεγγαριου
να κανεις τον Gagarin?

για να σου πει στο τελος

"I don't see any God up here."