Σ αφησα
και με περιμενες
περιμεναμε
ηταν κι εμενα ανοιχτο
το παραθυρο
εισαι καπου εκει
εκει που σε αφησα
εκει που υποσχεθηκαμε
σ αυτη τη ζωη
δεν ξερω που εισαι
εγω βρισκομαι στην πολη
μονη στ αληθεια
μα οχι απο αγαπη
ειμαι τυχερη
ειναι ωραια εδω
καμια φορα
μα υποσεινηδητα
ειναι οι νυχτες
που με φερνουν στην υποσχεση μας
να τα κανουμε ολα σωστα
ν αγαπηθουμε τελεια
με την λατρεια καθε λαθους
με την ανυποστατη σφαγη
των μητρικων μας ορεξεων
με το αιμα των παγιδευμενων στα σιδερα
να τριζεις τα δοντια σου το βραδυ
να μην σ αγγιζω
να φερνεις το πρωι λουλουδια
να μην ξερω τι να κανω
και να μαραινονται
ω Θεε μου ολα τουτα τα χω κανει
δωσε μου μια να φυγω απ το πλεγμα
να γινω χιλιαδες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου