ειμαι γυναικα

γεννηθηκα η γυναικα του 21ου αιωνα

μια καποια..

στολιζομαι ακομη
φορω τακουνια

βλεπω ασπρομαυρες ταινιες
και κυριως ζω ασπρομαυρα

κοιμαμαι με καποιον για ενα βραδυ
χωρις φοβο
ως ανδρας

δουλευω ως ανδρας

μαχομαι ως ανδρας
σκεφτομαι ως γυναικα

θελω να κανω οικογενεια
με παιδια να παιζουν στον κηπο

βρισκω "παρανομες" λυσεις
να λυθω
καθως με καταστρεφω..

διοτι για μενα
ειναι δυσκολος τουτος ο κοσμος

ως γυναικα

ολη η αγαπη μου
εγκλωβισμενη, φυλακισμενη
σε ψιθηρους της νυχτας

σαν ηλικιωμενη
με αποτυχημενη πλαστικη επεμβαση

που θα θελα τοσο πολυ να τρεξω ξυπολητη
σε καποιο ανοιχτο λιβαδι..