Aνοιξαμε δυο πορτες μετα..
μια αριστερα μια δεξια

κι οι δυο να οδηγουν στο φως

το χειροτερο ειναι οτι τις κλειδωσαμε ανοιχτες
και μπηκαμε στη αριστερη
και (μετα)νιωσαμε

θα ναι κριμα μα ξερεις
οτι η δεξια ειναι ακομη ανοιχτη
αλλα δεν μπορεις να πας πισω..

υστερα βαλαμε και σ αλλα λουκετο
μα ειμαι ευτυχισμενη γι αυτο

γιατι ετσι οπως μπαινοβγαιναν ολοι
μ ειχαν μπερδεψει

σαν να μην ειχα επιλογη
σαν να μπερδευομουν με τους επισκεπτες

τωρα ομως ξερω
πως περιμενω εναν τολμηρο διαρρυκτη
που θ αψηφησει τις σειρηνες και τον συναγερμο

τολμηρος και διαυγης
διαφανος..

και τοτε θα σπασουν τα λουκετα
και θα μεινουμε για παντα ομορφα εγκλωβισμενοι
σ εκεινο τον κοσμο
που απο παιδια χτιζαμε..